EGBG is een verbindende ontregelingsorganisatie met het doel de sociale duurzaamheid in de wereld te vergroten. We initiëren en ontwerpen kunstprojecten die zich op de grenzen van ogenschijnlijk onverenigbare gebieden afspelen. EGBG schroomt niet te schuren en zoekt vaak bewust de confrontatie op omdat we niet geloven in de vastgeroeste wegen van onze hokjesmaatschappij.
EGBG bestaat uit een vast team van kunstenaars Martijn Engelbregt en Pavèl van Houten, waar nodig aangevuld met een leger van doelgerichte en vakbekwame freelancers.
[maart 2014]
EGBG is een creatieve projectorganisatie met het doel de sociale duurzaamheid in de wereld te vergroten. We doen dit door het initiëren van vernieuwende, creatieve projecten die zich op de grenzen van ogenschijnlijk onverenigbare gebieden afspelen. We schromen niet te schuren en zoeken vaak bewust de confrontatie op omdat we niet geloven in de vastgeroeste wegen van onze hokjesmaatschappij.
[oktober 2013]
EGBG is een kleinschalige organisatie waarmee we kunstprojecten uitvoeren in openbare en publieke ruimte. We brengen een positieve boodschap waarbij toeschouwers in deelnemers veranderen en mensen zich uitgenodigd voelen om met een creatieve, andere blik naar zogenaamde vanzelfsprekendheden te kijken. We ontwerpen installaties, instituten, organisaties en bedrijven met eigen formulieren, enquêtes, rapporten en procedures die zijn geïnspireerd op bestaande structuren en situaties.
[juli 2013]
Martijn Engelbregt, onderzoeker, procedurekunstenaar, verzamelaar, statisticus en oprichtend managing director van EGBG legt met relatief eenvoudige middelen complexe bureaucratische structuren bloot. Engelbregt brengt een positieve boodschap waarbij toeschouwers in deelnemers veranderen en mensen zich uitgenodigd voelen om met een creatieve, andere blik naar zogenaamde vanzelfsprekendheden te kijken. Hij ontwerpt installaties, instituten, organisaties en bedrijven met eigen formulieren, enquêtes, rapporten en procedures die zijn geïnspireerd op bestaande structuren en situaties. Sinds 2011 is Engelbregt een door de Andersom Foundation gecertificeerd Stand Up Meditator.
Biografie:
Martijn Engelbregt werd geboren in Den Haag in 1972. Het eerste woord dat hij uitsprak was ‘raar’.
Engelbregt groeide op Waarland als kind van een zelfstandig logistiek adviseur en oud medewerker van de sociale dienst. Tijdens een studie Grafisch Ontwerp aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht begon Engelbregt met het verzamelen van formulieren, dit mondde uit in een cum laude afstudeerproject met een driedimensionaal formulier waarmee hij de bezoekers van het eindexamen indeelde in 72 verschillende types.
Engelbregt bedenkt voortdurend nieuwe organisaties en instituten waarmee hij zijn eigen persoonlijke onderzoeken doet. Zo deed hij met Regoned een nobele poging tot het inventariseren van illegalen in Amsterdam, onderzocht hij met de Dienst voor de Tweede Kamer welk kunstwerk het volk daar wenste en brengt hij medicijnen op de markt uit eigen tuin onder de naam OER Equisetum Remedie. In 2012 richtte Engelbregt BETER Consortium op om in een ziekenhuis met medewerking van de TU Delft te onderzoeken of kunst beter voor de gezondheid is dan placebo’s voor kunst.
Internationaal succes viel hem onder meer ten deel met het Tegenscript, een middel om telemarketeers van repliek te dienen. Sinds 2008 zijn veel projecten van Engelbregt meer fysiek aanwezig in de publieke ruimte. Hij bedacht bijvoorbeeld de Burenwinkel, een mobiele winkel met relatiegeschenken voor buren, zette Rest. in de wereld, een restaurant waar gekookt werd met restjes en onkruid en hij verspreidde 45.000 bakstenen huis-aan-huis in Leeuwarden om met elkaar een steentje bij te dragen aan GROOT Leeuwarder Monument. Ook is Engelbregt nadrukkelijker op zoek naar het uitnodigen tot (innerlijke) verbinding. De ene keer direct en confronterend (zoals de Eenzaamheidswijzer waarbij mensen worden uitgenodigd hun eenzaamheid te ervaren i.p.v. er van weg te lopen), de andere keer speels en vreugdevol (zoals Skippyballenbak, een bak gevuld met 1.000 skippyballen om volwassenen weer even kind te laten zijn).
[januari 2011]
Martijn Engelbregt (1972) richtte in 1996 het registratieonderzoeksbureau op onder het acroniem EGBG (Engelbregt Gegevens Beheer Groep). Daarnaast is hij directeur van Dienst Kunstbehoefte (1998), Regoned (2003), de Dienst (2004), WVUEDUGWODP? (2005), de Burenwinkel (2007), Openluchtrestaurant Rest. (2008) en Aardig.nu (2009). Naast zijn werk als procedure kunstenaar, doceerde Engelbregt aan de Amsterdamse masteropleiding, het Sandberg Instituut. Momenteel is hij werkzaam als docent aan de No-Academy.
[december 2010]
Martijn Engelbregt (1972) is een proceskunstenaar die vooral maatschappelijk geaarde werken maakt. In 1996 studeerde hij cum laude af aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht en in datzelfde jaar zette hij zijn eigen onderzoeksbureau, EGBG, op. Deze afkorting en de dubbelzinnige betekenis hiervan (Engelbregt Gegevens Beheer Groep / Eens Gegeven Blijft Gegeven) geven het karakter van wat hij maakt goed weer. Met EGBG onderzoekt hij de wederzijdse rol van het individu in de groep.
[augustus 2010]
Martijn Engelbregt Kunstenaar. Engelbregt is oprichter van EGBG (Engelbregt Gegevens Beheer Groep) en legt met relatief eenvoudige middelen complexe bureaucratische structuren bloot. Hij ontwerpt formulieren, enquêtes, instituten en ondernemingen geïnspireerd op werkelijk bestaande structuren. Het publiek wordt uitgenodigd op zijn aanbod te reageren. Engelbregt matigt zich geen oordeel aan, rangschikt niet hiërarchisch en scheidt het kaf niet van het koren. Voor hem is de procedure het eigenlijke werk. Zijn werken zijn regelmatig punt van discussie door de onduidelijke scheidlijn van realiteit en kunstwerk; voorbeelden als het formulier om illegalen aan te geven of het Tegenscript om telemarketeers het hemd van het lijf te vragen zijn zeer bekende voorbeelden hiervan.
Naast dergelijke onderzoekskunst nam Engelbregt het initiatief voor diverse ondernemingen: de mobiele Burenwinkel met relatiegeschenken voor buren, Restaurant Rest. waar gekookt wordt met onkruid en restjes, de Dienst, een democratische procedure voor kunst in de Tweede Kamer en Praktijklokaal, een model om onderwijs en maatschappij dichter bij elkaar te brengen.
[mei 2009]
Martijn Engelbregt is directeur en oprichter van het autonome registratie- onderzoeksbureau ‘EGBG; Research & Design, Art & Development’. EGBG staat voor Eens Gegeven Blijft Gegeven, maar ook voor Engelbregt Gegevens Beheer Groep.
Met EGBG doet Engelbregt voortdurend onderzoek dat zich richt op de manier waarop mensen reageren wanneer ze worden uitgenodigd om op een andere manier naar schijnbare vanzelfsprekendheden te kijken.
Hij nodigt het publiek daarbij nadrukkelijk uit om te reageren op zijn uitingen. Deze reacties worden onderdeel van het werk. Mensen gebruiken zijn werk niet, zij gaan zich persoonlijk verhouden tot het werk. Het publiek blijft geen toeschouwer, maar wordt deelnemer.
Het werk van Engelbregt is niet herkenbaar als ‘Kunst’. Het publiek moet zo neutraal mogelijk reageren op de uitingen.
Engelbregt kiest daarom voor vormen die nauw verwant zijn aan vormen die mensen dagelijks tegenkomen.
Het proces is een belangrijk aspect van zijn werk. In tegenstelling tot reguliere onderzoeksbureaus liggen procedures bij EGBG niet van tevoren vast en zijn er geen ‘gewenste’ resultaten. Het doorbreken, uitvergroten en spiegelen van verwachtingspatronen speelt op alle niveaus (voor hemzelf, de deelnemers en de opdrachtgevers) een belangrijke rol. Deelnemers ontvangen de uitkomsten meestal persoonlijk retour.
[2008]
Martijn Engelbregt, onderzoeker, procedurekunstenaar, verzamelaar, statisticus en oprichtend managing director van EGBG legt met relatief eenvoudige middelen complexe bureaucratische structuren bloot. Hij ontwerpt instituten, organisaties en bedrijven met eigen formulieren, enquêtes, rapporten en procedures die zijn geïnspireerd op bestaande structuren en situaties.
EGBG spaart persoonlijke informatie, denkt na over het beheren van gegevens en het verwerken hiervan. Engelbregt is steeds weer verbaasd over de hoeveelheid privé-gegevens die mensen bereid zijn te verstrekken. Maar hij is niet voor of tegen het registreren en categoriseren van gegevens. Mensen moeten zich ervan bewust zijn en kunnen kiezen.
Engelbregt kiest maatschappelijke onderwerpen en onderzoekt hoe mensen reageren wanneer ze worden uitgenodigd om op een andere manier naar schijnbare vanzelfsprekendheden te kijken. Zo maakte hij een mobiele Burenwinkel vol met relatiegeschenken voor buren, een openluchtrestaurant waar gekookt wordt met onkruid en etensresten, een enorm billboard met NIET STOREN, een Tegenscript om telemarketeers het hemd van het lijf te vragen en een democratische procedure voor kunst in de Tweede Kamer.
[2008]
Martijn Engelbregt (1972) is een proceskunstenaar die vooral maatschappelijk geaarde werken maakt. In 1996 studeerde hij cum laude af aan de Hogeschool voor de Kunsten te Utrecht en in datzelfde jaar zette hij zijn eigen onderzoeksbureau, EGBG, op. Deze afkorting en de dubbelzinnige betekenis hiervan (Engelbregt Gegevens Beheer Groep / Eens Gegeven Blijft Gegeven) geven het karakter van wat hij maakt goed weer. In zijn kunstwerken gaat hij op een creatieve manier om met gegevens en het publiek speelt hierbij een doorslaggevende rol. Zonder publiek geen kunst.
Het doel van veel van de werken van Engelbregt ligt in het bewustmaken van het schijnbaar vanzelfsprekende en alledaagse, met een knipoog. Hiervoor is het van belang dat het publiek niet passief, maar actief deelneemt aan de kunst. De knipoog is hierbij niet altijd op het eerste gezicht duidelijk. Een aantal mensen zal zich in dit kader nog het project REGONED (Registratie Orgaan Nederland) herinneren, waarbij Engelbregt formulieren rondstuurde waarvan de lay-out verdacht veel leek op de opmaak van overheidsformulieren. Meer dan 200.608 Amsterdammers werden hierin verzocht aan te geven hoeveel illegalen zich in hun omgeving bevonden. Er kwamen veel reacties, ook van geschokte mensen. Engelbregt reageerde daarop met de woorden “Ik ben blij als mensen geschokt zijn, maar als er illegalen worden uitgewezen doen ze niks.” REGONED maakte daarnaast wederom duidelijk dat de Nederlandse burger makkelijk te porren is voor het invullen van een formulier, zolang dat een ‘betrouwbare’ uitstraling heeft. Net als in de andere onderzoeken van Engelbregt gaat het hier niet om een uitkomst, maar juist om het proces waarin een bewustwording plaatsvindt doordat een confrontatie wordt aangegaan.
[2007]
Martijn Engelbregt (1972) studeerde cum laude af aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht. Martijn is oprichter van EGBG (Engelbregt Gegevens Beheer Groep) en legt met relatief eenvoudige middelen complexe bureaucratische structuren bloot. Hij ontwerpt formulieren, enquêtes, instituten en ondernemingen geïnspireerd op werkelijk bestaande structuren. Het publiek wordt uitgenodigd op zijn aanbod te reageren.
Engelbregt matigt zich geen oordeel aan, rangschikt niet hiërarchisch en scheidt het kaf niet van het koren. Voor hem is de procedure het eigenlijke werk, de uitkomsten zijn mooi meegenomen. Zijn werken zijn regelmatig punt van discussie door de onduidelijke scheidlijn van realiteit en kunstwerk; het formulier om illegalen aan te geven en het Tegenscript om telemarketeers het hemd van het lijf te vragen zijn zeer bekende voorbeelden hiervan.
Naast dergelijke onderzoekskunst nam Engelbregt het initiatief voor diverse alternatieve ondernemingen: de mobiele Burenwinkel met relatiegeschenken voor buren, openluchtrestaurant Rest waar gekookt wordt met onkruid en etensresten en Praktijklokaal, een openluchtlokaal voor nauwere samenwerking tussen maatschappij en onderwijs.
Zijn tweede boek, DIT IS NEDERLAND, biedt een uitgebreid en hilarisch verslag van zijn werkwijze en de reacties op zijn werk dat hij voor de Tweede Kamer maakte.
[
2006]
Martijn Engelbregt kan met recht een participatief werkende kunstenaar genoemd worden. Waar het bij de kunst doorgaans gaat om het resultaat; het schilderij, de film of het boek, is bij hem het proces om tot een eindproduct te komen minstens zo belangrijk. Engelbregt’s werk is pas geslaagd als de omgeving er een interactie mee aangaat en het omarmt, of afstoot. Engelbregt is als bedenker, initiator en / of organisator sterk verbonden aan zijn werk.
In 1996 richtte hij het onderzoeksbureau EGBG (Engelbregt Gegevens Beheer Groep) op. Met relatief eenvoudige middelen legt hij complexe, veelal bureaucratische, structuren bloot. Engelbregt ontwerpt processen, formulieren, enquêtes, instituten en ondernemingen, geïnspireerd op werkelijk bestaande structuren. Met EGBG doet hij voortdurend onderzoek naar de manier waarop mensen reageren als ze uitgenodigd worden om op een andere manier naar schijnbare vanzelfsprekendheden te kijken. Deze reacties zijn een essentieel onderdeel van het werk.
Het publiek blijft dus geen toeschouwer, maar het wordt deelnemer en bepaalt mede de uitkomst. In tegenstelling tot reguliere onderzoeksbureaus liggen procedures bij EGBG niet van tevoren vast en zijn er geen 'gewenste' resultaten.
